พักเบรคกันบ้างอะไรบ้าง

เดี๋ยวจะคิดว่าไม่รักกันแล้ว อิอิ
หลังจากโดนสลีคเบี้ยว ไม่คืนเงิน ก็เลยแหยงๆกะการสั่งของทางเน็ตอยู่
ถึงจะไม่เคยโดนเบี้ยวในเมืองไทยก็เหอะ
เลยกะว่าจะไม่สั่งทางเน็ตอีกแล้ว เราก็เป็นคนใจร้อนด้วย
ต่อไปนี้ ขอไปซื้อตามเคาเตอร์เลยดีกว่า ได้ของทันทีด้วย

พอเสียความรู้สึกแล้ว เลยทำให้ความสนใจมันหยุดชะงัก
จากที่เคยคลั่งไคล้มากมาย ตอนนี้กลับกลายเป็นเฉยๆ ไปซะทุกสิ่งอย่าง
ไม่รู้ว่าเปลี่ยนกระเป๋าเงินเป็นสีชมพูด้วยรึเปล่า
ที่แน่ๆ เงินไม่ออกฟุ่มเฟือยเลย ออกเฉพาะจำเป็นเท่านั้น

เราก็ซื้อมาเยอะแล้ว เริ่มเบื่อกับการตามหาของ
เงินก็หร่อยหรอ ไม่พอใช้สักเดือน
*****เลยขอหยุดพักไปก่อน ณ จุดจุดนี้*****

มันเกิดอาการเซ็งกับของที่มีอยู่ด้วยซ้ำ
โดยเฉพาะสลีค เรามองมันเป็นของต่ำ ไร้ค่าไปเลย
บลัชก็ไม่ได้เรื่อง eye shadow ก็งั้นๆ บางสีร่วงเลอะหน้าให้เซ็งอีก
เลยเลิกไขว่คว้ามากมายแล้ว พยายามพอใจในสิ่งที่มีอยู่ดีกว่า
สีชมพูนม ส้มชานมอะไรนั่นเราไม่เอาแล้ว
แก้มเราออกแดง ปัดอะไรก็ออกแดงใช่ไหม
ต่อจากนี้ไปก็ใช้บลัชอะไรก็ได้ล่ะ จะถูกจะแพงมันก็แดงอยู่ดี
แป้งก็รอซื้อ cute press วันเกิด
อะไรที่ยังไม่หมดก็ไม่วุ่ยวายไปหาซื้อเพราะโปรฯ
พยายามอย่างยิ่งเลยแหละ หักห้ามใจอยู่ทุกวันๆ
เผื่อจะเก็บเงินก้อน ซื้อของแบรนด์ดีๆมาใช้มั่ง

เพราะฉะนั้น ถ้าไม่ค่อยมีบล็อกต่อจากนี้ก็อย่าแปลกใจ
เราพอแล้ว อยากเลิกแล้ว
อาจจะมีแต่งหน้าโชว์บ้าง ริวิวของเก่าๆซ้ำไปซ้ำมาบ้าง
คิดซะว่า ใช้ของที่มีอยู่ให้คุ้มก็แล้วกัน